Volgens een recent onderzoek van de University van Michigan zijn de Puerto Ricanen een van de gelukkigste volken op aarde. Al jaren staan ze in de top 5 en al meer dan eens scoren ze nr 1. Waarom? Ze hebben het allemaal, een land met geweldige natuur, Caribisch klimaat, voldoende welvaart en een mooie geschiedenis. Familiebanden zijn hier heel belangrijk, ze houden erg van muziek, kunst en zijn kleurrijk, net zoals de architectuur. Haast is een lelijk woord, daar doen ze niet aan en het is belangrijk om elkaar gedag te zeggenen.
Puerto Rico is een onderdeel van Amerika, het kleinste eiland van de ‘Greater Antilles’ en de Puerto Ricanen zijn US citizens, maar ze hebben een autonoom bestuur en zijn niet een van de 52 staten van America. Het had overigens weinig gescheeld of de Hollanders hadden het hier voor het zeggen. Puerto Rico ligt strategisch gunstig als noordelijke toegangspoort voor het Carieb. In 1493 ontdekte Columbus Puerto Rico op zijn tweede ontdekkingstocht. In 1508 annexeerde Ponce de Léon het land en maakte er een Spaanse kolonie van. Na twee aanvallen van de Engelsen in de 14e eeuw probeerden de Holanders het in 1625 met een vloot van bijna 20 schepen en een groot aantal manschappen. Ze veroverde de stad maar nooit het fort en tot verbazing van de Spanjaarden verlieten ze na 23 dagen het strijdperk. Stel je nou voor dat ze wat langer waren gebleven… De Britten probeerden het daarna nog een keer en in 1898 wint de USA de Spaanse-Amerikaanse oorlog en komt Puerto Rico in Amerikaanse handen. En dat is het nog steeds.Op het eerste gezicht lijkt de infrastructuur hier super Amerikaans; de wegen, verkeersborden, overheidsgebouwen, de shopping malls en lichtreclames langs de weg. Maar even door die schil heen prikken en je begeeft je in een heerlijke land, waar we ons erg thuis voelen. Ze spreken Spaans maar over het algemeen ook prima Engels. De Puerto Ricanen zijn super relaxed en vriendelijk. Wanneer we elkaar passeren vragen ze altijd even hoe het met je gaat en krijg je een oprechte glimlach.
Na een tussenstop op Isla Palominos waar we een nachtje ankeren varen we in de ochtend door naar het vaste land van Puerto Rico; Marina del Ray in Fajardo aan de oostkust. Het is een enorme moderne haven, waar we met golfkarretjes rondgereden worden. We hebben een druk programma, we willen wassen, de boot van binnen poetsen en een auto regelen voor de volgende dagen. We tanken water, en zetten meteen 4 wasmachines tegelijk aan en de kinderen spelen weer eens in een kleine maar leuke speeltuin. De volgende dag wachten we de komst van de Windeagle af, waarna we twee auto’s ophalen en richting het Nationaal Park El Yunque rijden. Het is een regenwoud niet ver van de kust. Helaas doet het zijn naam eer aan, want de regen komt met bakken uit de lucht. In de consternatie ziet de WindEagle een andere auto voor de onze aan (type huurauto beige, zoals bijna alle huurauto’s) en nemen aan dat wij al met de wandeling naar de watervallen zijn begonnen, dus trotseren zij de regen en lopen naar de waterval. In werkelijkheid zitten wij 1 km verderop in een eettentje te schuilen voor de regen en nemen een hotdog voor de honger. We wachten op de Windeagle, maar ze komen niet. Die dag zien we ze helaas niet meer terug. Want hun huurauto (type huurauto wit) komen we wel 6 keer tegen op verschillende parkeerplaatsen. We besluiten door te rijden naar San Juan, de hoofdstad van Puerto Rico. Dat zouden we eigenlijk op dag 2 doen, maar gezien het weer gooien we het plan een beetje om. San Juan is gevestigd in 1521 en is daarmee de een-na oudste stad in modern Amerika, en de oudste op Amerikaans grondgebied. Vooral de oude stad is een mooie mix van authentieke gebouwen en moderne cultuur. In ieder geval de mooiste stad die wij sinds Porto en Lissabon bezoeken. We struinen door de oude binnenstad en bezoeken het immense Ford El Morro, waar een informatiebord, herinnerd aan de aanval van de Hollanders. De meiden vinden het super spannend om door het Fort te dwalen, maar kijken me verveeld aan, als ik wil uitleggen hoe de schuttersgaten werken. Ze hebben deze reis al meerdere forten bezocht, dat ze dat inmiddels wel kunnen dromen. “Papaaa, dat weten we nu wel!” We vinden twee ‘kruipdoor-sluipdoor’ wenteltrappen, die de soldaten makkelijk van het ene gedeelte, naar het andere konden brengen, en dat idee vinden de meiden wel spannend. Net als het verhaal van de Hollanders. We struinen nog wat door de stad en eten in een heerlijke tapasbar een hapje, waarna we naar de marina teruggaan. Onderweg nog even wat boodschappen en diesel in jerrycans meegenomen. Bepakt en bezakt laten we ons laat in de avond door een golfkar lekker decadent bij de boot afzetten, wat en luxe zeg.
De volgende dag proberen we nogmaals het regenwoud. Goed voorbereid met geleende paraplu’s van onze Amerikaanse buren (een regenjas is veel te benauwd) bezoeken we het park nog een keer. Dit keer hebben we geluk en is het droog. Het is werkelijk een fantastisch regenwoud met veel grote bomen en volop groen. Jammer dat de Amerikanen een betonnen pad hebben aangelegd, waar je niet af kunt. De charme van een boswandeling, hebben ze zo wel erg Amerikaans om zeep geholpen. Maar goed, op deze manier is het wel toegankelijker voor een grote doelgroep (op slippers). Enza opperde meteen om met haar loopfiets het bos in te fietsen. Maar dat leek ons dan ook weer niet zo’n goed plan. Gezien het aantal passerende wandelaars een goede keuze. Bij de Mina trail waterval (zoals we er ook al een heleboel hebben gezien) zien we een 20-tal toeristen, die elkaar verdringen voor het mooiste plekje voor een geposeerde foto, het blijft gek volk die Amerikanen. Wij hebben het snel gezien en lopen terug naar de auto. Isis heeft het ook gezien en we moeten haar omhoog praten. Ze hebben genoeg bos gezien voor vandaag. Het is ook erg vochtig en klam, dus we snappen het wel, en zoals we in Suriname door de jungle liepen, is toch spannender. In de middag gaan we shoppen, echt Amerikaans shoppen in een mega outlet mall. Langs de snelweg, met een dito parkeerterrein en winkels van alle bekende A-merken. We houden ons redelijk in en vinden een paar leuke kledingstukken. We bestellen een hamburger met cola en een pizzapunt, want dat hoort er ook bij. We komen net op tijd terug, om de auto in te leveren en uit te checken bij de marina, en net voor zonsondergang pikken we een mooring op Isla Palominos, niet ver van de marina.
Volg ons overal
Recent Comments