Exquisito Cambarro
Wanneer we op zoek gaan naar een nieuwe stek, bekijken we in eerste instantie de pilot van het gebied. Soms lezen we blogs van anderen om te ontdekken wat de mooie plekjes zijn of vragen we aan locals waar we prachtig kunnen ankeren of wat we absoluut niet mogen missen. Meestal komen we dan op de mooiste plekjes terecht, maar soms heb je alle schijn tegen. Dan vermeldt de pilot een leuke marina met wat winkels en restaurantjes en kom je terecht in een baai vol commercie en vakantievolk. Hoge flats en harde kermismuziek… zoals Playa de Sagunto. Na een onrustige nacht op deining van de oceaan en harde muziek, halen we in de ochtend ons anker op. Helaas letten we niet goed op onze neuringlijn en raakt de ankerbal onder de boot… Geen ankerbal meer terug te vinden, maar gelukkig hebben we een rope cutter (sorry, geen rudder natuurlijk) voor de schroef, die de lijn losgesneden heeft. Pff. weer zo’n lesje die gelukkig goed afloopt.
Read MoreLoslaten van vaste patronen
Eindelijk komt er nu echt verandering in ons gedrag, ons referentiekader, in onze denkpatronen en het maken of wijzigingen van plannen. Zouden we dan nu echt onthaast zijn? Afgelopen maanden van voorbereiding, onverhoopt de verkoop van ons huis (zes dagen voor vertrek), school, werk en het drukke gezinsleven hebben hun tol geëist. We moesten gewoon letterlijk afkicken. Natuurlijk waren er al veel mooie dagen afgelopen 8 weken, maar het voelde ook nog wel als vakantie. Zo nu en dan liepen we elkaar in de weg, wilden we allemaal iets anders of zat er wel iemand niet lekker in zijn vel. Geen heimwee, maar gewoon onrust. Het zeilen was het probleem ook niet, maar wel ‘je draai’ vinden. Met elkaar, maar ook je eigen plek vinden. Onthaasten, geen lijstjes of stress… Ik heb me vaak afgevraagd: wat erg eigenlijk, dat een gemiddelde Nederlander maar 2,5 week zomervakantie kent… We hebben er dit keer wel 7 weken voor nodig gehad…
Read MoreWielrennen op woensdag
Het is woensdagavond, net na achtten. “He Suz; als we nu in Nederland waren geweest had ik op de racefiets gezeten. Sterker nog, waarschijnlijk zitten mijn fietsmaatjes nu op de fiets”. Woensdagavond, acht uur, vast prik, rondje Drunense duinen, iedereen die zin heeft fietst mee, soms met z’n drieën, de laatste tijd met veel meer. Dan had ik ervoor gezorgd dat ik wat eerder als gebruikelijk thuis zou zijn, zodat ik nog snel een warme hap kan eten en dan snel omkleden en hup, op de fiets. Wie zou er vandaag mee zijn? Jeroen, Koen, Roland, Jorg? Zouden we weer zo hard fietsen, en zou ik het kunnen bijhouden als ik nog in training was? Bas fietst natuurlijk niet mee, want die zit ook op een zeilboot, maar andere Bas misschien wel (en dan gaat het vaak nog veel harder) en zou Rein nog in het laatste wiel rijden? Ik denk het niet eerlijk gezegd.
Read MoreSantiago de Compostella
Na een prachtige zeiltocht zijn we sinds maandagavond in de haven van Portosin. Het weer is hier werkelijk beter voorbij Finisterre, zoals we al in de pilot lazen. Een mooie haven waar we weer 700 liter water kunnen bijtanken, lekker uitgebreid douchen op de wal, de was kunnen bijwerken en walstroom kunnen tappen. Daarnaast is er een goede wifi verbinding, zodat we ook de administratie, email etc kunnen bijwerken. Genieten dus!
Dinsdagmiddag nemen we de bus naar Santiago de Compostella. De kinderen krijgen vandaag de hele dag geschiedenisles, waar ze straks een werkstuk over moeten maken. De busrit duurt een dik uur, maar brengt ons naar het mooie binnenland van Spanje. Groen en heuvelachtig. We genieten ervan. Aangekomen in Santiago pakken we al snel het laatste stukje van de Pelgrimsroute op, om zo de beroemde Kathedraal te bezoeken.
Read MoreSuccesvol zeevissen voor beginners
Nee, he. We zijn nog maar net vertrokken uit Muxia en Thijs heeft zijn visplankje en vishengel al weer uitgezet. We varen aanvankelijk te snel voor de makreel, maar wanneer ze zon erbij komt en we heerlijk 4 knopen over de swell rollen, vangen we makrelen alsof het niks is. En niet zo’n kleintjes ook, maar meteen wel 30 cm. Thijs roept me; “Suz, snel het mes en de snijplank”, oh God, denk ik nog… nou moet ik echt de Cobb aansteken onderweg om een Markelenmaal te bedenken… Maar na visvangst nummer drie, zeg ik tegen Thijs; “we zijn maar met zijn 5-en lief”, zou je niet stoppen met vissen? Of heb nog plannen voor een BBQ-feestje? Isis vind het wel ‘gaaf’ en doet lekker mee. Fenna en Enza vinden het maar stinken… En nu? Nu liggen ze in ‘mijn’ koelkast te wachten op de verorbering… Wie kan mij een heerlijk recept bezorgen?
Read More
Volg ons overal
Recent Comments