Land kun je ruiken..

Wat is dat toch bijzonder.. ik vaar nu midden in de nacht langs de kust van  Portugal en ik ruik gewoon zoete broodjes. Ik heb niets in de oven, ik weet het zeker, maar ik ruik allerlei lekkere geuren wanneer ik buiten zit. Kan me zo voorstellen dat Columbus helemaal gek werd als er eindelijk land in zicht was, oftewel, land geroken werd…

We zijn inmiddels Portugal verder afgezakt. Sao Martinho do Porto was heerlijk met een enerverende tocht. Van Peniche naar de ‘mondaine’ badplaats Cascais, waar we 3 dagen voor anker hebben gelegen, naast de Nederlandse Bontekoning. Een pracht van een zeilboot. Te huur voor 30.000 euro per maand.

Club Naval de Cascais was druk bezet door grote trimarans, vanwege de MOD70 European Tour. Isis hield met Djerie haar eigen zeilwedstrijd in een Optimist. Lekker spelenvaren tussen de zeilboten voor anker in de baai.

Cascais heeft een prachtig park, met een leuke speeltuin. We hebben hier afgesproken met vertrekkers uit Zweden (SY Meribel) en een stel uit Finland (SY Adele). 3 meiden in totaal, dus onze dochters helemaal blij. Het is altijd bijzonder om medevertrekkers beter te leren kennen. Wat ons opvalt is dat de Scandinaviërs eigenlijk allemaal kiezen voor Madeira ipv. Marokko. Goed om eens over na te denken, maar we willen onze dochters toch graag een andere cultuur in een islamitisch land laten ervaren. We genieten van het leuke contact en hopen elkaar weer te zien op de Canarische eilanden.

Vanuit Cascais hebben we de trein naar Lissabon genomen. 30 minuten en je bent in de stad. Naast Porto – waar we erg enthousiast van werden, is Lissabon natuurlijk ook prachtig. Iets minder authentiek en veel meer toeristisch, maar het is wel een gave stad. Dit keer doen we het beter, regelmatig nemen we een terras met een pastel de nata (custard taartje) en een bica (espresso) – echt heerlijk, wat overging in een heerlijke cervessa. Isis krijgt haar lang verwachte verjaardagscadeau: gaatjes in haar oren met blinkers erin. Wat deed ze dat stoer zeg en daarna de hele dag een grote glimlach. Heel Lissabon mocht weten dat Isis nu ‘gepierst’is.

Woensdag vertrokken we naar de Algave, want er is een laag bij de Azoren met heel veel wind, wat (zoals voorspelt is) dinsdag in Lissabon aan land dreigt te komen. Forse 8/9 en dan wil je liever wel beschut in een haven liggen. We hebben een heerlijke zeiltocht met halfwinder en zon naar Sines. Een tocht van zo’n 50 mijl. 10 Mijl voor Sines worden we opgeroepen door de SY Carpe Diem (vanuit UK onderweg naar St. Helena), James met zijn Nieuw Zeelandse vrouw en 3 kinderen volgen ons ook naar Sines. Dat wordt weer een gezellige avond, maar veel te laat liggen we om 03:00 uur in ons bed…