Ik zie ik zie wat jij niet ziet, en het is…

Posted by on Sep 15, 2012 in Logboek | 3 comments

Ik zie ik zie wat jij niet ziet, en het is…

Het is….een vissersboeitje dat we zojuist op een haar na voorbij varen. Eigenlijk is het… Ik zag ik zag wat wij allemaal niet zagen, want ze zijn haast niet op te merken. Hoe het kan is niet helemaal duidelijk, maar als we ze voorbij varen merken we ze vaak pas op. We varen zuid, dus achter de zon aan, misschien heeft dat er mee te maken. Hoe dan ook, de Portugese kust ligt er vol mee, vissersboeitjes.

We hebben een rif gezet, zeg maar het comfort rif, anders gaan we veel te hard en is het niet meer prettig aan boord. Toch varen we nog ruim 8 knopen en dat is voor onze boot snel. Surfend van de golven af tikken we geregeld 9 knopen aan.
We zijn weer onderweg. Na een paar dagen Porto begon het weer te kriebelen. Niet te lang op een plek blijven, anders komt je niet meer los. Porto was heerlijk, wat een echte stad. Authentiek, eerlijk, vriendelijk. Hoewel het centrum Unesco erfgoed is, is het een kakofonie van mooie steegjes, prachtige kerken, maar ook bouwvallen. Veel oude panden zijn volledig verwaarloost maar dat maakt een verassende combi met nieuwe architectuur.
We varen vandaag van Porto naar het zuiden. De afstanden zijn hier veel groter dan in Spanje om naar de volgende leuke plek te varen. Ter vergelijking: we varen vandaag net zo veel zeemijlen als we in Spanje in een maand hebben afgelegd. Doel is San Martino de Porto, een ankerbaai die door de zee is uitgeslepen uit zachter steen waardoor een schelpvormige baai is ontstaan met een nauwe opening naar zee en dus met veel bescherming voor wind en golven. Het weerbericht gaf 25 knopen wind, met misschien even 30, en die zijn er ook. We gaan als de brandweer.
De kids hebben een Spaans zeeziekte sapje gekregen en voelen zich kiplekker. Dus tot zover niks aan de hand. De wind is pal noord en dus recht van achter, en dat is lastig varen. We zetten een koers wat ruimer zodat we iets verder uit de kust komen (15 mijl) met als voordeel dat het daar dieper (80-100m) is en we daardoor vooral in de nacht geen last hebben van de vissersboeitjes. De golven zijn behoorlijk hoog met witte schuimkoppen en komen ons achter op. De boot kan hier prima mee overweg, maar comfortabel zeilen is het niet. Het is meer weer voor een race-bemanning… We zetten nog maar een rif, maar het maakt weinig uit, we blijven vooruit spuiten. In de nacht moet Suz twee keer in alle haast op het luik onder de buiskap springen om een – naderende muur met witte koppen – oftewel een flinke roller te ontwijken, die de kuip en schoonspoelt. In de nacht maken we een gijp om weer richting de kust te varen, maar met deze wind is dat nog een hele klus. De nacht blijft erg onrustig en om de 2 à 3 uur wisselen we van wacht en proberen wat te slapen. Alle kids liggen in de salon, omdat daar de bewegingen van het schip het minst is, ze slapen uiteindelijk allemaal en dus kruipen we in het stapelbed van Isis. Vroeg in de ochtend surfen we de baai binnen op een paar grote rollers terwijl Nicole van de Drift Away net buiten zit wakker te worden met zoon Jesse. Ze maakt een paar spectaculaire foto’s van onze aankomst.

3 Comments

  1. Nou kon ik de boeitjes vlak voor Cascais eindelijk een keertje goed zien, kwam er toch nog eentje in de schroef. Ondanks dat ik redelijk afstand hield… Zeker vergeleken met de nachtelijke tochten. Op één motor verder dus, en Nicole het water in toen we voor anker lagen.

  2. Lieve schatten! Wat een mooie verhalen, gewoon kippevel!
    Heb Martijn letterlijk voorgelezen wat jullie meemaken. En zelfs dat geeft al een bijzonder gevoel. Kun je nagaan wat jullie voelen…. En dan die dolfijnen van even geleden… Doet me denken aan mijn reisvakanties. Heel gaaf.
    En hoe vinden de meisjes het allemaal? Geeft Juf Suus beetje leuk les?
    We waren ook nog benieuwd naar het herstel van thijs zijn blessure. Gaat het goed?
    Heb jullie site helemaal ontdekt en laat facebook verder met rust :-)
    Veel liefs voor nu en tot snel!
    XXXXXX

  3. Hallo Suzanne, Bas en kinderen,
    ik heb jullie stukjes eens allemaal gelezen, wat leuk allemaal.
    De foto’s ziijn ook mooi om naar te kijken. Vooral die dolfijnen.
    ik wens jullie nog veel vaar plezier.

    groetjes vanuit gemert

Leave a Reply to Marjolijn Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *