20 juli komen we thuis
We zijn nog op Terceira en we hebben een schitterende tijd gehad hier op de Azoren. Maar we krijgen veel vragen over wanneer we thuis komen. Dus hebben we een planning gemaakt wanneer we aankomen in Nederland. Waarschijnlijk vertrekken we morgenochtend voor een tocht van ca. 1200 mijl naar Engeland, waar we hopelijk nog even te kunnen genieten van de Scillies. Daarna staan onze favorieten Kanaaleilanden op de agenda en dan komen we zaterdag 20 juli om 15:00 uur aan in de jachthaven van Numansdorp.
Read MoreStierenrennen in Terceira
Nog even een korte terugblik naar de Azoren…
Stieren maken een belangrijk deel uit van de cultuur van de Azorianen. Het verhaal gaat dat de Spanjaarden goed op weg waren de Azoren te veroveren en in een laatste poging Terceira, Angra te verdedigen, stuurden de mensen van Terceira de stieren op de kade’s. Deze verjoegen de Spanjaarden en zo heeft Spanje nooit grip gekregen op de Azoren en behoren ze nog steeds tot Portugal. Onze ‘lokale vriend’ Ramalho vroeg ons wat we als Noord Europeanen vinden van het stieren- rennen en vechten. Het kleine jongetje in mij wilde antwoorden dat ik het eigenlijk alleen maar gaaf en stoer vindt, maar dat is maatschappelijk natuurlijk niet helemaal verantwoord. We hebben geantwoord dat we het eerst willen meemaken, alvorens een oordeel te vellen. En zeg nou zelf, stierenrennen in de straten van Terceira, dat klinkt toch spannend?
Read MoreBijzondere ontmoeting
Tijdens ons verblijf op de Azoren hadden we een bijzondere ontmoeting op Terceira. Terug naar de blog ‘Just the two of us’…
Toen Thijs en ik uitgewandeld waren, moesten we nog in Angra zien terug te komen. Hans kon ons wel halen, maar liften leek ons sneller. Na een paar pogingen stopte er al gauw een pick-up en kregen we een lift. Het werd een interessant gesprek met deze ingenieur en hij bracht ons helemaal naar de marina. Hij nodigde ons uit, a.s. zaterdag bij hem thuis te komen eten, want hij vond ons reisverhaal prachtig en had zoiets nog nooit gehoord. Overleggen met zijn vrouw was niet nodig, nee, echt we waren van harte welkom.
Read MoreJust the two of us…
Met familie op de Azoren, kunnen Thijs en ik samen op pad. Dat is lang geleden en erg gezellig. We lopen eerst de super trail Misterios Negros. Wat een gave natuur hier op de Azoren, we blijven onder de indruk van de diversiteit aan bomen (Zeeden, Azoriaanse Laurier en Jeneverbes bomen behoren tot de oorspronkelijke begroeiing, maar de Japanse Ceder is bijvoorbeeld niet inheems), planten en bloemenpracht (zoals de paarse Zuid-Afrikaanse lelie, de Yucca, Canna Indica, Opuntia cactussen, Agaven en natuurlijk de bekende Hortensia, hier 150 jaar geleden ingevoerd). Na 3 uur lopen liften we terug naar Angra voor een lunch. We krijgen al snel een lift van Ramalho, op Terceira geboren en inmiddels ingenieur. Hij vraagt honderduit over onze reis en heeft Nederland wel eens bezocht vanuit zijn werk en nodigt ons uit om zaterdagavond tijdens het Sanjoaninas festival eerst bij hem thuis te komen eten. Zijn vrouw haalt ons zaterdag op en we gaan samen Alcatra, een traditionele stoofschotel eten, alvorens we gaan feesten in de stad. Nee, hij hoeft dit echt niet eerst te bespreken met zijn vrouw en kinderen. Ze vinden het echt allemaal leuk. Mijn ouders, Janneke en onze kinderen zijn natuurlijk ook uitgenodigd. Echt allerhartelijkst zijn ze hier!
Read MoreStieren in de straten van Angra
Na drie heerlijke dagen zeilen we in de ochtend naar Terceira. Zo’n 70 mijl met een knoop of 12 wind over dek en een heerlijk zonnetje. Hier komen mijn ouders en zus Janneke ons dan toch bezoeken. Aanvankelijk hadden ze helemaal niets met ons reisavontuur, maar gelukkig zijn ze toch wel een beetje meer vertrouwd geraakt met ons plan. Dat maakt dat mijn ouders toch besloten hebben ons nog op te zoeken.
Het weerzien vrijdagochtend is dan ook geweldig. Ze logeren in een hotel nabij de marina en de meiden willen allemaal uit logeren de komende dagen, want Janneke heeft nog wel een bedje over. Zo worden logeer- en zwemafspraken gemaakt en ondertussen bekijken we samen het eiland, maken leuke wandelingen, eten in de beste restaurantjes en zoeken het ene na het andere terras uit voor een pilsje en een wijntje. 15 juni 2012 hadden we een afscheidsetentje met elkaar en nu 12 maanden later eten we weer samen.
Read MoreSäo Jorge, Velas
We zijn sinds maandag op Säo Jorge aangekomen, na een kort maar pittig tochtje (regelmatig uitschieters van 35 tot een enkele 42 knopen over dek, aan de westkant van Pico). Het werd tijd om Horta te verlaten en een nieuw eiland te verkennen. Aangekomen in Velas, worden we allervriendelijkst ontvangen door de havenmeester. Hij vangt onze lijntjes op en we liggen met een 4-tal zeilboten in deze beschutte marina onder een enorme rotswand, waaronder de Mathiba en Job.
Het is een idyllisch dorpje met prachtige vergezichten. Alle inwoners hebben hier een 1e klas uitzicht op de oceaan. Eigenlijk kan iedereen hier in zijn tuin walvissen spotten. Job lag hier toen we aankwamen, maar is gisteren toch vertrokken van de Azoren. Er stond nog een enorme zee, met flinke wind, maar hij was vastbesloten. Eenmaal de ‘hoek’ om, bleken de golven en wind van achteren te komen en was het wel te doen – vertelde hij later via de SSB aan Tarpan. De Tarpan en Zwitser Sterre arriveerden gistermiddag ook in de haven.
Read MoreVolg ons overal
Recent Comments