Buiten is het grauw en grijs (dag 6)
De oversteek van de Azoren naar Zuid-Engeland…. Je denkt er in de voorbereiding niet over na, dat laatste stukje komt wel een keer. Ook zeggen ze ‘tegen die tijd kun je wel oceaanzeilen’ en besteden verder weinig aandacht aan deze route. An sich is dat ook zo, maar het is toch een tocht waar je misschien wel eens bij stil moet staan. Er zijn vaker depressies en het wordt gewoon ook weer kouder. Boven de Azoren hangt normaal gesproken een hogedrukgebied, het (hoe kan het ook anders) ‘Azoren hoog’. Een hoog betekent; in de kern geen wind, en eromheen waait het met de wijzers van de klok mee. In ons geval ligt het hoog iets hoger dan normaal, en verschuift momenteel richting de ingang van het kanaal. Ons eerste doel deze trip was het hoog via de westkant te omzeilen en eenmaal ten noorden van dit hoog koers te zetten op Zuid-Engeland.
Eergisteren hebben we voldoende noord gemaakt, waardoor we konden bijsturen. Maar het gebied boven het hoog, kenmerkt zich dit keer ook door weinig wind. Dus vannacht hebben we de motor aangezet en een nachtje gemotord. Het monotone geluid is weliswaar acceptabel, maar het verstoord onze rust aan boord behoorlijk. Fenna en Enza slapen in het stapelbed naast de motor, dus eigenlijk wil je daar dan niet liggen, maar wonderwel heeft iedereen erg goed geslapen en konden we in de vroege ochtend de zeilen weer hijsen (in ons geval rollen, wij rollen onze zeilen in de mast of om de voorstag).
Volg ons overal
Recent Comments