Bezoek in de Algarve

De Algarve, de zuidkust van Portugal heeft zo’n tweehonderd kilometer strand aan een azuurblauwe zee. Een mooi decor gevormd uit fijn goudgeel zand, spelonken, grotten en de overbekende okerkleurige grillige rotspartijen. De meeste plaatsen zijn toeristisch, maar er zijn ook mooie plaatsen aan de kust, waar het heerlijk vertoeven is. In Alvor, onze eerste ankerbaai is het heerlijk vertoeven. Bij aankomst liggen er 2 Franse boten voor anker. Het is een Waddenachtig gebied – met laagwater vallen er zandbanken droog- waar ook veel vogels te vinden zijn. We liggen hier drie dagen voor anker. 

Nadat er inmiddels andere Nederlandse boten aangekomen zijn, ontstaat er de 2^e avond een spontane BBQ op het strand. We krijgen nog een 4-tal Dorades (ook bekend als zeebrasem) van onze Franse buurvrouw. Een heus kampvuur wordt aangestoken en een aantal ‘nachtvissers’ loopt ons voorbij met verlichte hengels. De kinderen spelen de hele middag en avond in het water en op het strand, totdat ze een-voor-een ‘omvallen’ van de slaap.

Vanuit Alvor gaan we nog even richting Lagos, omdat we daar op de heenweg in de vroege ochtend zijn langs gevaren, zonder de enorme rotspartijen even grondig te bekijken. We zien kleine bootjes door de grotten en om de rotsen heenvaren, dus besluiten we met onze bijboot ook even een kijkje te nemen. Spectaculair mooi en Thijs, Isis, Fenna en Enza zwemmen nog even rondom onze boot, maar gezien er toch nog wel wat stroming staat, toch maar snel weer terug in de boot. We zeilen terug met een heerlijk windje richting Portimao. Hier waren we 1,5 jaar geleden ook om twee Moody’s te bekijken. Nu varen we hier op eigen kiel, met onze trouwe Contest.

In Portimao gaan we voor anker, we leggen ons hekanker ook uit, omdat er wel deining is in de baai. Dat bezorgt ons een redelijk rustige nacht en pas in de vroege ochtend draait de wind en de boot en liggen we ineens bovenop ons hekanker. De glazen schudden heen-en-weer en al snel besluiten we verder te varen. Jacques komt ons komende dagen bezoeken en daarom besluiten we alvast naar de Marina in Albufeira te gaan. Alvast bootje opruimen, wasje draaien, zodat we ook ‘klaar’ zijn als hij morgenavond arriveert.

Pas heel laat komt Jacques aan in Albufeira na een lange busrit van Faro. De meiden zijn eigenlijk te moe, maar zijn blij om opa weer te zien. We spreken de volgende dag af voor koffie aan boord samen met vriend Frits en Ineke, die hier in Albufeira wonen. Het is gezellig en we krijgen vele tips en worden nog even uitgenodigd om hun huis op de rots te bekijken. Het is een prachtig uitzicht op zee en de branding op het strand.

Donderdag besluiten we te gaan varen richting Ilha de Culatra, een echt vissersdorp gelegen in een ander waddenachtig gebied. Helaas moeten we na een uur de motor bijzetten omdat de wind wegvalt. We eten een pot nasi aan boord en zien de zon in de zee zakken. Prachtige wolken en bij aankomst is het al bijna donker. Vele andere ankerlichtjes zien we opdoemen en al snel liggen we op een oor.